Reşat Akar

CTP iktidarı döneminde elektrik sorununun çözümü konusunda önemli yatırımların yapıldığını kimse inkar edemez...
Ancak bu yatırımların bir kısmının ‘ihalesiz’ gerçekleşmesi, bir kısmının da ‘maliyet ve çevre’ hesaplaması yapılmadan devreye sokulması, KKTC halkı açısından ciddi sorunlar yarattı...
En önemli sorunlardan bir tanesi, mazotla çalıştırılan santrallerden yükselen zehirdir...
Teknecik civarındaki binlerce insan, günün 24 saatinde bu zehiri soluyor ve kanser hastalığına yakalanma riski ile yaşıyor...
Yazık ve günah değil mi?..
Makam arabalarından vazgeçmeyen...
Resmi Hizmet Araçlarını inatla kullanmaya devam eden bir ülkenin, elektrik santraline filtre sistemi alamaması insanlık ayıbı değil mi?..
Bir başka sorun da maliyetlerle ilgilidir...
Elektrik üretimini artırma amacıyla devreye sokulan ve maliyetleri konusunda kuşku yaratan 6 adet 17.5 megawatlık santral vardır...
Bunların tümü fuel oil ile çalışıyor...
Fuel oil’in fiyatı son zamanlarda neredeyse ikiye katlandı...
Maliyetler artınca, ilgili kurumun tek seçeneği zam yapmaktır...
Halkın ödeme gücünün kalmadığını bilerek...
Zaten zor ayakta duran küçük sanayi işletmelerinin batacağından emin olarak...
Elektrik fiyatları kasım ayı başından itibaren yeniden zamlandı...
Buna karşın, kurum hâlâ zarar ediyor...
Zam öncesinde ayda 15 milyon TL civarında olan zararın, bu aydan itibaren 6 milyon TL’ye düşmesi hedefleniyor...
Peki kim ödeyecek bu parayı?..
Maliye Bakanlığı!..
Elektrik Kurumu’nun bugün yaşamakta olduğu sıkıntıların, personel giderleriyle yakından, uzaktan ilgisi yoktur...
En önemli sorun; üretim maliyetinin, yani fuel oil giderlerinin yüksek oluşudur...
Bir başka neden de kaçaklardır...
Yüklü faturaların zamanında ödenmemesi, kurumun mali yapısını zayıflatan bir başka sorundur...
Böylesi bir durum, başka ülkelerde yaşanmış olsaydı, soruşturma raporları çoktan tamamlanır ve gereği yapılırdı...
Bizde, Elektrik Kurumu’nun santral alımları ve scada ihalesiyle ilgili soruşturma bir yıl öncesinden tamamlandığı halde, ileri götürülmedi...
Seçim öncesinde ‘hesap soracağını’ söyleyen ve halkı umutlandıran UBP’nin, seçim sonrasında soruşturma dosyalarını ‘rölantiye’ alması kabul edilebilir bir siyaset değildir...
Ağır ihmallerin bedelini sürekli halka ödetmenin ‘dürüst siyasetle’ yakından, uzaktan ilgisi yoktur...