Tatlı bir huzur 17.04.2011

Yayınlanma: 17.09.2025 18:29 · Yazar: Cenk Mutluyakalı

‘Ortak yurt’ idealine hep inandım, inanıyorum. Kıbrıs, ortak yurdumuzdur bizim. Sınırsız… Özgür… İnsan odaklı… Giderek, tatlı bir ‘hayal’ oluyor tüm bunlar, görüyorum. * * * Artık, eskisinden çok daha az inanıyorum, ‘gerçek’ olacağına… Ama kesmedim umudumu… Tükenmedi hayalim. Belki bir gün, diyorum. Kimileri fazlaca ‘romantik’ bulsa da, belki bir gün, olmalı mutlaka… * * * ‘Ortak yurt’ ortak gaileler istiyor, kırıklığım orada… Ortak kaygılar istiyor… En son ne zaman birlikte sevindik biz, Kıbrıslı tüm insanlar. En son ne zaman ağladık birlikte, ortak acıyla… Ne zaman birlikte isyan ettik en son… En son ne zaman ortak heyecanlarımız oldu. Sorun burada… Ne varsa ‘ortak’, silip aldılar, hem de çoğunu topsuz, kurşunsuz, silahsız… * * * Ve esas bana koyan nedir bilir misiniz, bıraktım ‘ortak yurt’ düşlerimizi, Kıbrıs ülkesi kayboldu, coğrafyamın, ayak bastığım yarısında… Bir ülke, bir coğrafyanın yarısından siliniyor git gide; insanıyla, folkloruyla, kaygısıyla, tavrıyla, heyecanıyla… Kıbrıs ülkesi gibi değil adanın kuzeyi… Bir yurt, yerini bir başkasına bırakıyor, “eğreti” bir şekilde. Nefes alırken zorlanıyorum. Tıkanıyorum… İsyanım buna… * * * Yine de vazgeçmiyorum, düşler kurmaktan… Kıbrıs… Ortak yurt… Bir tatlı ‘huzur’ yaşıyorum, hayalimle… <hr /> Sus(ma) Onca söze bedeldir bazen… Bir toplum “susarak” da konuşur, yeri gelince.. Bir insan, “susarak” da anlatır meramını… Suskunluk ve sessizlik, nice “boş” sözcükten, çok daha büyük bir çığlıktır bazen… * * * Ama dedim ya, yeri geldikçe… Yoksa, nice aşk kaybolur, suskunlukta… Nice sevda göçer… Bir ülke, erir gider kimi zaman… Haksızlıklar eklenir üst üste, yalnızlıklar kabarır, en kalabalık anlarda bile… Ve bir sevgili, bilemez sevildiğini… * * * Susma… Sustukça… Evet, sustukça sıra gelir sana da… Ama ‘boş’ konuşacaksan... Ama ‘anlatamayacaksan’ derdini… Ve konuştukça, daha bir yaralayacaksan geleceği… Öylece bak… Bak, yalnızca… Sessiz bir çığlıkla…