Vebali Hristofyas’ın boynuna 14.07.2011

Yayınlanma: 17.09.2025 18:29 · Yazar: Hüseyin Ekmekçi

Güney Kıbrıs’ta 12 kişi, ihmal, denetimsizlik ya da tedbirsizlik deyin, ne derseniz deyin, saçma bir gerekçeyle yaşamını yitirdi. Bu ada küçük… Ama ada “barut fıçısı”… Ada cephanelik kaynıyor… Kıbrıslı Türkler Kıbrıslı Rum’un da cephanesi, barutu, fişeği değil bu… Türkiye’nin de… Yunanistan’ın da… İngiliz’in de… Amerika’nın da… Güney’de yaşanan faciaya bakar mısınız? Suriye’den çıkan cephaneye ABD el koyuyor… Ardından da Rum’a diyor ki “sakla…” Yüze yakın konteyner, yıllardır sıcağın altında, konteynerler içerisinde bekletiliyor… Sonuç beli… Facia… Önce yangın çıkıyor… Yangını söndürmek için itfaiye bölgeye akın ediyor… Ve bu cephanenin patlayacağını kimse hesap etmiyor… “Söndürmek” için konteynerlerin olduğu bölgeye yığılan itfaiye erleri, patlamayla feci şekilde can veriyor… Şimdi bunun hesabı soruluyor Güney’de… İnsanlar, akın akın protesto yığınlarına katılıyor şimdi… Amerika’nın “el koyduğu” cephane, 12 Rum vatandaşının ölümü ile sonuçlandı şimdi… Herkes hesap soracak: Cephaneyi neden Rumlar sakladı? Suçsuz insanlar neden öldü? Cephane olduğu, patlayıcı olduğu bilinmesine rağmen itfaiyeciler neden oraya yığıldı? Sorumlular kim? Yargılanacak mı? Hristofyas’tan hesap soruyor Rumlar… Akın akın Başkanlık Sarayı önünde protestocular birikiyor… 12 ölüm, Savunma Bakanı ve RMMO Komutanı’nın istifasına yol açtı… Belli ki Rum halkını tatmin etmedi… Şimdi daha büyük bir “istifa” isteniyor… Hristofyas, bu baskılar karşısında ne yapacak, Rum siyasiler bu olayı nereye kadar göğüsleyecek ya da tırmandıracak? Güney’i sıcak günler bekliyor… Şimdi yangın “siyasete” sıçradı çünkü… Kuzey’de de olur mu? Kuzey’de de askeri birliklerin sayısı bir hayli fazla… Kaynıyor… Neresi cephanelik? Nerede ne var? Vatandaş çok da bilmiyor… Bilmek zorunda da değil… Ama “bir nüsü bet, bin nasihat” demiş atalarımız… Bu noktada eminim, KKTC’deki askeri makamlar da bu alandaki “güvenlik tedbirlerini” gözden geçirmişlerdir...   Daha önce indirmiştik 14 Ağustos 2005… Larnaka’dan kalkan Helios Hava Yolları’na ait uçak, Atina’nın kuzeyinde düşüyor… 121 Kıbrıslı Rum, bu kazayla birlikte yaşamını yitiriyor… Güney Kıbrıs’ta lider, “çözümsüzlüğün sembolü” Papadopulos… Kuzey’de iktidar CTP hükümeti, Cumhurbaşkanı Mehmet Ali Talat… Bu acı, Kuzey Kıbrıs’ta da büyük üzüntü yarattığı gibi, tarihi bir kararı da beraberinde getirmişti… O günlerde KKTC’de bayraklar “yarıya” indirilerek, Kıbrıslı Rumların acılarına ortak olunmuştu… “Elektrik vermeyi teklif etmek” evet önemliydi… Ama üç gündür, ya trafo devre dışı kalıyor, ya da Teknecik Tesisi’nin kendisi… Sadece “tarihte” örneği olan bir hatırlatmayı yapmak istedim… Allah Kıbrıs Türkü’ne böyle bir facia yaşatmasın… Zor mu “şehit” demek İki gündür, Türkiye’de 12 Temmuz 1966 yılında şehit olan Kıbrıslı Türk Havacı Yüzbaşı Gültekin Şengör ile ilgili haber yapıyoruz. Dün manşetten verdik. Çok sayıda telefon aldık. Önümüzde, tıpkı Şehit Yüzbaşı Şengör gibi, Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesindeyken şehit olan Şehit Teğmen Caner Gönyeli örneği var… İkisi da Türk Silahlı Kuvvetleri mensubu… Kaldı ki, bir kişinin “şehit” mertebesine erişmesi için “askeri görevdeyken” ölmesi yeterli… KYC hükümeti TSK bünyesinde ölen birini nasıl olur da “şehit” kabul etmez… Aile de diyor ki: Paranızda, pulunuzda değilim… Tek isteğimiz isminin verildiği sokaktaki “Gültekin Şengör” isminin önüne “Şehit Yüzbaşı” ibaresinin konması… En acısı da, 50’li yaşlarını yaşayan Şehit Yüzbaşı’nın oğlunun, “Artık mücadeleyi bıraktık” demesi… Biz bırakmayacağız… Şehit olan bir kişinin isminin önünde “Şehit” yazması kadar doğal bir şey yok. Dün, Lefkoşa Türk Belediyesi Başkanı Cemal Bulutoğluları ile konuştum, “Şehit Aileleri ve Malul Gaziler Derneği belediyemize bir yazı ile başvursun, benim için yeterli” dedi… Şimdi görev Ertan Ersan’ın…